سلام و ارادت. بله برادر من گاهي از خودم نااميد مي شوم. يعني فكر مي كنم كه آدم بودن، آدم شدن و آدم ماندن سخت است. آدم بودن يعني خوب و زيبا و با بينش و انديشه زندگي كردن مشكل است. ما گاهي از يك اهم و مهم كردن ساده عاجزيم و مثلا نمي دانيم كه ديدن بازي برزيل با كرواسي مهم تر است يا دل جويي از مادري كه تو را نبيند دل خور مي شود. خيلي ساده است ها ! واي به حال اينكه امتحان و دوراهي ها و بلكه چند راهي ها سخت تر شود. از همين امتحان هاي ساده است كه در ميدان هاي سخت موفق يا ناموفق مي شويم. و ... بماند براي شايد وقتي ديگر اگر عمري بود و بوديم و توفيقي بود و گوش شنوايي!