نظارت قوه ى قضاييه, پيشگيرى از جرم, تامين عدالت, تامين امنيت, ايـنها آن قـلمهاى بـسيار درشـتى اسـت كـه در نـظام اسـلامى جزو سـرفصلهاى مـهم اداره ى مـطلوب كـشور به حساب مىآيد.قوه ى قضاييه مـى تواند مظهر عدالت در نظام اسلامى باشد.قوه ى قضاييه, با صلابت, بـا اقتدار, با تصميم گيرى درست و بهنگام مى تواند جلوى پيدايش و رشـد جرايم و توسعه ى خلاف در دستگاههاى مختلف را سد كند; از ظلم بـه مظلومان و مستضعفان جلوگيرى كند; از قدرت نمايى كسانى كه به زر و زور مسلحند, جلوگيرى كند.

آفـت جـوامع بـشرى ايـن اسـت كـه كسانى با داشتن پول, با داشتن پشتيبان با داشتن قوم و عشيره چه قوم و عشيره به شكل قديمى آن, چـه قـوم و عـشيره بـه شـكل مـدرن و امـروزى آن; يعنى حزب بازى و گـروه بازى حقوق عمومى را نديده بگيرند; حق مردم را تضييع كنند; فـرصتها را مـنحصرا بـه اشـغال خود در بياورند و جلوى عدالت را بگيرند.

قـوه ى قـضاييه ى مـقتدر, بـا صـلابت, هوشمند و عالم مى تواند جلوى اينها را بگيرد.

مـن خـدا را شاكرم كه بحمدالله بعد از آن كه اين قوه به وسيله ى يـك عـالم روشـن بين فـاضل پايه گذارى شد, امروز هم به وسيله ى يك عـالم روشـن بين, فاضل, آگاه و نوگرا اداره مى شود.آنچه موجب اين مـى شود كـه بنده قلبا خداى متعال را سپاسگزارى كنم, اين است كه بـحمدالله امـروز ايشان با برخوردارى از علم و نگاه عالمانه به مـسأل, تكيه ى به معلومات فقهى وسيع, گرايش به بكارگيرى روشهاى نـو و عـلمى بـراى پيشرفت امور, بعلاوه ى نگاه كلان به مسأل قوه ى قضاييه كه اين چيز بسيار مهمى است كه ما قوه ى قضاييه را مثل يك ركن و يك عنصر اصلى در كل نظام ببينيم و تاثير آن را در مديريت كـلان نـظام در نظر بگيريم با شجاعت و قاطعيت, مديريت قوه را در دست دارند و بنده با گذشت كمتر از يك سال, آثار اين انتصاب بجا و بموقع ومبارك را مشاهده مى كنم.

الـبته ايـن بـه معناى آن نيست كه ما امروز همان چيزى را كه در قـضاى اسـلامى مـتوقع هستيم, در قوه ى قضاييه مشاهده مى كنيم; نه, انتظارات ما زياد است.البته مطالبات اين طلبه ى حقير كه مسئوليت سـنگينى را در قـبال هر حكم و هر اقدام و هر حركت شما بيش خداى مـتعال بر دوش خودم احساس مى كنم, با مطالبات جناحها و گروهها و عناصر سياسى و امثال اينها نبايستى اشتباه بشود; جناحهاى سياسى دنبال كار خودشان هستند.بعضى از جناحهاى سياسى دنبال اين هستند كـه اقـتدار و صـلابت قوه ى قضاييه را از آن سلب كنند تا اين قوه قدرت اقدام نداشته باشد.