
بسمه تعالي
سلام بر آقاي قلبي خواهان عشق
دوست عزيز شما به سئوالات بنده جواب ندايد
1- چرا وقتي يك وبلاگ نويس پيام عمومي مي دهد و هتاكي مي كند چرا جنابعالي با استناد به آيات قرآن كريم از ايشان نخواستيد از هتك حرمت خود دست بردارند ؟ اگر مي فرمائيد خصوصي بهش گفتيد چرا اثر نكرده ؟ پس ديگران هم حق دارند در برابر هتكي از خود دفاع كنند و يا به نظر شما آنيكه هتك شده برادر ديني نيست ؟
2- بنده فقط يك بار در برابر هتاكيهاي ايشان پيام عمومي دادم و پيماهاي عمومي او را كه بالغ بر36 مورد در يك ماه هست و پيامهاي ديگر دوستان را ذخيره كردم و خوشحال مي شوم پيامهايي را كه اشاره كرديدنموديد ببينم .
3- برادر عزيز در امر به معروف و نهي از منكر كه 10 مرحله دارد تا جايي مي شود پيش رفت كه ناكررا به ديگران معرفي كنيم تا آنها او را از منكر باز دارند . احكام اسلامي را نمي توان باب ميل خود تعطيل كرد بلكه بايد همه را با هم بدون استثنا اجرا كرد .
4- چرا وقتي اين بنده خدا هتاكي مي كرد شما اينگونه او را از هتاكي باز نداشتيد؟! جواب دهيد .
5- مقام معظم رهبري فرمودند كه در مواجه با دشمن كه عواملش را وارد عرصه مبارزه با انقلاب و نظام اسلامي كرده جريان امام حسن(ع) تكرار نخواهد شد بلكه مردم ايران حسيني بپا خواهند خواست .
6- شما از اين حربه (توسل به آيات) عمل شنيع آقاي خاتمي را توجيه نموديد . چرا از آيات و روايات براي متنبه ساختن او از اعمالي كه نظام اسلامي را زير سئوال برده استفاده نكرديد و يا فكر مي كنيد آبروي يك فرد از آبروي نظام و كشور مهمتر هست ؟! چرا بعضي ها خود را همطراز با اسلام مي پندارند و انتقاد از خود را تخريب و ضربه با نظام اسلامي مي دانند در حاليكه اگر به فكر نظام بودند كاري نمي كردند كه نظام اسلامي زير سئوال برود ؟!
حاج آقاي جليلي با عرض سلام بايد عرض كنم ما بين نيروهاي ارزشي اختلافي پيش نيامده . اصلاً كدام اختلاف !كدام نيروي ارزشي!
يك سئوال از همه دوستان : ببينيد همه ما تهاجم فرهنگي و شبيه خون فرهنگي را باور داريم (ديدگاه به حق مقام معظم رهبري هست) ولي وقتي وارد مبحث مبارزه مي شويم و مصاديق آنرا شناسايي و در برابرش موضع مي گيريم نمي دانم چرا دچار مصلحت انديشي مي شويم ؟! چرا ؟
قبل از انقلاب اكثر علما و سران قوم بر طغيان رژيم طاغوت باور داشتند ولي چرا امام به تنهايي (به همراهي عده معدودي از يارانش) در برابر طاغوت ايستاد ؟
چرا فقط 72 تن توانستند بر عهد خود وفادار مانده و امام حسين عليه السلام در مبارزه با طاغوت زمان ياري كردند؟
چرا در دفاع مقدس يك چهارم اونهايي كه مي توانستند به دفاع از اسلام و كشور بپردازند در جبهه حضور يافتند ؟
چرا ما وقتي زمان عمل مي رسد پايمان مي لنگد ؟ چرا؟
چرا سهل انگاري هاي خود را توجيه مي كنيم و نام آن را مصلحت انديشي مي ناميم ؟
يا علي