نظرات ياداشت حكايت همچنان باقي

سلام

خسته نباشيد

نمي دونم شما كجاي ايران زندگي مي كنيد و از جنگ چه تصوري داريد

در شهر من كرمانشاه:

جنگ واژه غريبي نسيت حداقل براي من ، چون جنگ رو با تمام وجود وبا گوشت و پوست و استخوان لمس كردم و تا دم مرگ پيش رفتم و در جنگ مجروح شدم اما هيچ وقت از اون به عنوان يك ابزار استفاده نكردم

حق داره اوني كه از شرق ايران و جاهاي ديگه كه درگير جنگ نبود مياد و مي جنگه و بعد ها از اون براي دانشگاه رفتن و ....و در كل براي جنبه هاي مادي استفاده مي كنه.

اما من......

از شرفم ، كيانم، زادگاهم، خانواده ام، سرزمينم، ...خودم دفاع كردم يعني بايد اين كارو مي كردم ، در روزگار كودكي و البته به اتفاق تمامي مردم ايران زمين

زنده باد ايرن و ايراني

موفق و پيروز باشيد

پاسخ

دوست عزيز؛ خوشحالم كرديد كه نظر داديد و درود بر غيوران كرمانشاهي. اما دوست ارجمندم ممكنئ است كسي چون من كه فهمش كم باشد از سخنان شما بوي تفرقه استشمام كند. ما همه يك دل و يك رنگ براي دفاع از ايران و اسلام جنگيديم و بر خصم پيروز شديم. اگر هم سهميه اي بود مگر براي رزمندگان كرمانشاه نبود؟ و مگر كسي كه جنگ را بيخ گوشش نمي بيند و خطري نزديكش نيست، ولي با رشادت هجرت مي كند و مي جنگد شايسته تقدير نيست؟سهميه دانشگاه براي كساني بود كه عمرشان را به جاي پشت نيمكت در سنگر گذراندند و سهم زيادي نبود چرا كه بسياري در مدرسه خود شاگرد ممتاز بودند. و اگر جسارت نشود از جمله صاحب همين قلم. اميدوارم خدا به شما توفيق بدهد و دوستان خوبي براي هم باشيم.