یکی از عیدهای نوروز که در خط مقدم جبهه بودم، نوروز 63 بود. سردار شهید مصطفی کلهر (فرمانده گردان سیدالشهدا- س-) بعد از مرحله‏ی اول عملیات خیبر و به مرخصی رفتن گردان سیدالشهدا(س)، از «گردان کربلا»ی طرح لبیک، گروهانی تشکیل داد به نام گروهان ضد زره. گردان‏های طرح لبیک یا خمینی]ره[ تحت عنوان سپاه راهیان قدس در سال 62 به جبهه اعزام شده بودند. سردار شهید کلهر شخصاً سروقت گردان کربلا آمد. فرمانده گردان عباس تجویدی بود (اکنون در سپاه قم شاغل است)  و معاون گردان محمد جواد خونساری بود (اکنون مدیر کل سیاسی – انتظامی استانداری قم است). از 350 نفر نیروی گردان، فقط 90 نفر را انتخاب کرد. تمام آرپی‏جی‏زن‏ها و تیربارچی‏ها با کمک‏هایشان و تعدادی از امدادگرها و تعدای نیز حمل مجروح. مشکل این بود که رسته‏ی من در آن گردان تک تیرانداز بود و با این حساب نمی‏توانستم با گروهان ضد زره همراه شوم. در این حال متوجه شدم که اگر با گروهان همراه نشوم، دیگر در آن مأموریت رنگ خط را هم نخواهم دید. عملیات خیبر انجام شده بود، حدود دو ماه از مأموریت سه‏ماهه‏ی ما می‏گذشت و گروهان ضد زره برای ایستادگی در برابر پاتک(ضدحمله)های دشمن عازم جزایر مجنون بود و بعد هم که مأموریت پایان می‏یافت و می‏بایست به قم بازگردیم. این بود که به فکر افتادم هر طور شده به نحوی با گروهان ضد زره همراه شوم.

پی نوشت: به یاری خدا و به شرط حیات، در ایام نوروز این روایت را ادامه خواهم داد.