سلام بر ایران ؛ نگارستان یزدان ؛ بهارستان ایمان. سلام بر ایران و مردان و زنان بسیجی اش. سلام بر آنان که بر پیشانی بندهای سرخ و سبزشان نام مقدس سید و سالار شهیدان (ع) را به یادگار می نگاشتند. سلام بر مردانی که در دشت تفتیده ی جنوب و قله های سربه فلک کشیده ی کردستان خود ندیدند و خدا را به نظاره نشستند.
در هفته ی دفاع مقدس، بر صفحه ی بی جان کاغذ چه می توانم بنگارم، جز نشان عاشقی و مردی و مردانگی، جز شجاعت و شعور و حضورشان؟!
یاران بسیجی! در غربت من بودم و تنهایی دل. نشان از وطنم پرسیدند. گفتم:ایرانی ام، اهل دلم، به سرزمینم عشق می ورزم.
با من گفت که وطنت را، سرزمینت را، ایرانت را، این گونه می شناسم: با حماسه سرای کهنش فردوسی و با سی هزار بیت عاشقی اش. گفتم: آری، دیگر چه؟ با من از رستم سخن گفت و گذر از هفت خانش. از حماسه های به یاد مانده در برگ برگ پر افتخار شاهنامه ی سرزمینم. با من از جوانی سهراب سخن گفت و آرش و کمانش که مرز ایران و توران را نگاشته است. با من از کاشی کاری های دل فریب اصفهان و سرپنجه ی هنرمندانه ی مردان و زنان اصفهانی سخن گفت که نقش عشق و کاشی کاری های فیروزه ای اش دل و جان عاشقان را رو به سوی خویش می خواند. با من از تیشه ی عشق و نقش عشق در کوه بیستون سخن گفت و هیچ نگفتم. کلامش چو به پایان رسید، آرام برخاستم و این گونه لب به سخن گشودم:
آری! ایرانی ام، اهل دلم، به سرزمینم عشق می ورزم. همه ی ایرانیان فردوسی و سی هزار بیت عاشقی اش را می ستایند. همه ی ایرانیان قامت رعنای رستم و پهلوانی اش و گذر از هفت خان و آنچه را که فردوسی در بیت بیت شاهنامه سروده است ، از زبان پدربزرگ و مادربزرگ بارها شنیده اند و خواب ناز خویش را به صبح رسانیده اند. همه ی ایرانیان عشق به وطن را در کمان آرش بارها به نظاره نشسته اند. همه ی ایرانیان جوانی و پهلوانی سهراب را برای فرزاندشان بازگفته اند و نام او را در میان فرزندانشان زنده نگاه داشته اند. اما بگذار در مقابل پهلوانان اسطوره ای سرزمینم، اینک وطنم را، سرزمینم را کوچه ی شیران و بیشه ی دلیران را به گونه ای دیگر برایت بسرایم. نام از رستم بردی؟ نام پهلوانان امروز سرزمینم را شنیده ای؟ یکی نام زین الدین دارد. فرمانده رشید لشکر 17 علی بن ابی طالب(ع). نام از رستم بردی؟ رستم امروز سرزمینم یکی نام چمران دارد! سجاده نشین کوی عشق و صفا ؛ چمران، که دهلاویه و سوسنگرد بارها در برابر عظمت و پهلوانی اش سر تعظیم فرود آورده است. آرش کمان گیر را می گویی و سهراب را؟ نام حسین فهمیده را شنیده ای؟ سیزده ساله بود و امام وطنم او را رهبر ایران زمین نامید. که را می ستایی؟ نام سردار سر به دار کردستان – بروجردی - را شنیده ای؟ هم او که قله های  هفت توانا، بازی دراز و شاخ شمیران، قله 1994 و قله 1884 بارها عظمت و مردی و مردانگی اش را به نظاره نشسته است. که را می ستایی؟ آرش را؟ در کمال عظمت آرش، بگذار شیرودی را برایت بسرایم! سهیلیان و چاقروند، فکوری، عباس دوران – هم او که سرلشکر شهید بابایی نام گرفت و آسمان وطنم در مقابل سربلندی اش سر تسلیم فرود آورده است - . اصفهان را دیگر با کاشی کاری های دل فریبش نمی سرایند، با 22 هزار گل رعنا قامت و مردان مردی که در لشکر امام حسین (ع) نشان عاشقی جستند. خوزستان را با جهان آرا و کریم و رحمان موسوی ، وقتی که گرداگردش یاران اهل دل جمع گردیده بودند و فرمان عاشقی می راند. در هویزه حسین علم الهدی را می توانستی به نظاره بنشینی و در خوزستان مردان مرد لشکر ولی عصر (عج) و قهرمانانی از لشکر 92 زرهی خوزستان را. در گیلان و مازندران بهشت گونه ی وطنم، قامت رعنای حاج بصیر بود و حاج طوسی که فرمان عاشقی می راند. کجا را برایت زمزمه کنم که رستم در مقابل عظمت بسیجیانش سر تسلیم فرود نیاورده باشد؟ باد صبا چو قصه ی پهلوانی فرزندان ایران زمین را با رستم گفت، با باد صبا گفت: به آینده برگرد و دیگر نام رستم را بر دل ننگار. نام مردان مردی را زمزمه کن که جهانیان در مقابل سربلندی و مسلمانی شان به تسلیم نشسته اند. تهران را، پایتخت سرزمینم را با حاج همت می شناسند، هم او که سردار لشکر پیروز محمد رسول الله (ص) بود.  آری! آذربایجان را با حمید و مهدی باکری می شناسند و با مردان مرد لشکر 31 عاشورا. هم نشینان با ثامن الحجج، علی بن موسی الرضا (ع) را با قهرمانان لشکر 77 پیروز خراسان. قم که آغازگر انقلاب اسلامی بود، و دیار زین الدین،  سرزمین مردان مرد لشکر 17 علی بن ابی طالب ، از سجاده نشینان کوی عشق و صفایی با تو سخن می گوید که دشت تفتیده ی جنوب و قله های سر به فلک کشیده ی کردستان بارها عظمت خط شکنانش را به نظاره نشسته است. گفتمش:
ایرانی ام، اهل دلم، بسیجی ام، به سرزمینم عشق می ورزم.
نگارستان یزدان است: ایران!
بهارستان ایمان است: ایران!
دلی دارد جهان آفرینش که ایران است، ایران است، ایران!
ایران! سرزمین من! وطنم! سلامت باد! سلامت باد! سلامت باد!
* مطلب آرشیوی و مربوط به یکی از یادواره هاست.